El Cerrito@El Calefate

...Zit hier nog maar eens te zwoegen windop, de meters worden me niet cadeau gegeven. Elke trap kost me veel moeite en moet telkens uitkijken dat die wind me niet op de baan duwt. Het gesprek van gisterenavond in het barakje, met die vriendelijke wegwerker spookt constant door m'n hooft en ik zou voor m'n kop kunnen slaan op het moment. Na het aanbieden van die slaapplaats brabbelde hij in het Spaans tegen me. Iets over mañana, Calefate con Camionetta uno hora...con bicicleta quatro hora...Had dus na een tijdje begrepen dat morgen een vriend hier zou passeren en dat ik mee kan rijden...zou maar 1 uur duren... Kan toch niet dat je zoiets afslaat kon ik in z'n ogen lezen... Ik in m'n beste Spaans... mañana mucho viento me gusta camionette...Pero mañana poco viento, me gusta viaje con bicicleta...en weg was hij en ik had m'n zin...De Guy gaat dus morgen fietsen...en het was niet poco viento....het was MUCHO viento! Maar het was niet allemaal kommer en kwel hoor...Ik heb onderweg uitzichten gehad dat ik terecht dacht...Hier doe ik het verdomme voor...maar het heeft me bloed zweet en tranen gekost. Alhoewel, tranen lijkt me iets overdreven, bloed is er iets over en voor zweet...dat heb ik niet gevoeld want het waaide te hard...