This is America del sur style...

Vrijdag in de voormiddag zie ik dat m’n onderdelen in Puerto Montt zijn. …Nog maar 15 km van hier verwijderd…dat gaat vandaag hier geleverd worden, hier ben ik vrij zeker van…Rond een uur of 5 begin ik er toch anders over te denken…verdomme, als dat waar gaat zijn valt me dat toch wel tegen. Vraag hier aan de receptie of ze eens willen bellen naar dat depot….O, ja antwoorden ze aan de andere kant van de lijn, dat pakket is inderdaad hier en snap eigenlijk niet waarom dat vandaag niet geleverd is, maar maandag zal ‘t bij jullie zijn krijgen we te horen…Of het ok voor mij is vraagt m’n vriendelijke tolk…Ik knik ja en mompel in het Engels tegen haar…heb geen keus he…? Verdomme dat valt me tegen, tot hiertoe heb ik me goed kunnen gedragen naar de “This  is America del sur style” maar nu krijg ik het toch moeilijk en begin meer en meer te denken in the European style. Er moet gebeuren wat er wordt gezegd / beloofd! Zie op de site van TNT dat die morgen in de voormiddag open zijn en besluit er met m’n fiets naartoe te gaan…Volgens Google maps is het maar een 15 km en via goede weg. Die klus krijg ik wel geklaard en de taal?…Ben nu in een modus gekomen dat ik me dat niet aantrek…ik moet en zal die depot vinden en indien open zal ik daar met dat pakket buiten komen…hoe ik dat ginds ga aanpakken zal me een worst wezen bedenk ik me…Vertrek de volgende dag goed op tijd en krijg als opwarmer al een stevige klim voorgeschoteld…Pfff, die periode rust heeft me zeker geen windeieren gelegd wat m’n conditie betreft…trap nogal snel op m’n adem en het zweet staat snel op m’n rug…De plaats dat ik me herinner van google maps  waar ik moet afdraaien is plots offroad ipv asfalt wat ik dacht gezien te hebben…Even twijfel ik of ik wel juist zit maar beslis toch hier in te draaien omdat er geen andere keus is…Dit moet de juiste weg zijn bedenk ik…Na een poos zie ik op m’n teller dat ik de 15 km overschrijd en begin toch te twijfelen..miljaar dat zou wel stom zijn. ik moet op een verharde weg uitkomen waar ik links moet opdraaien, dat kan niet anders…Dus besluit nog maar een tijdje door te fietsen. En ja hoor, ik vind m’n weg. Deze is ook veel drukker en links en rechs zie ik overal bedrijven…Yes, hier moet het ergens zijn….Al vrij snel vind ik de depot…Nog geen 10 min later sta ik buiten met m’n pakket….dat was een makkelijke klus, vond van mezelf dat ik me vrij snel verstaanbaar had gemaakt…Terug op m’n fiets en met dezelfde rotvaart richting start, vertraagd voor dezelfde stomme honden en me geërgerd aan dezelfde slechte staat van de baan…Ook viel het me deze keer op dat het steeds lijkt dat het aan de andere kant van de baan beter is om  te fietsen…Kan dit nu zeggen omdat ik deze weg 2 maal heb gefietst…:-)…Morgen terug op de baan en het gekke van dit verhaal….nu maar hopen dat ik die spullen niet nodig heb…het zijn niet voor niets reservestukken…
Wat ik ook niet mag vergeten te melden...volgens Martine heeft de contactpersoon van TNT compassie met mij...hij zal nu wel graag snel naar huis willen komen zei hij haar...ze heeft het zelfs klaar gekregen dat ik niet moet betalen...