old Ruta 40

El Sosneado…Hier is een splitsing dat je op een oud deel van de Ruta 40 brengt…Op de kaart lijkt het een serieuze shortcut en sowieso veel minder verkeer…Enkel, het zal voor 100% rupio zijn….Als we achter info vragen bij het benzinestation is het eerste wat we horen…Waarom neem je niet de nieuwe weg…Dat willen we niet horen, graag info over de toestand van de weg…Hier worden we niet  veel wijzer van maar we krijgen wel te horen dat een 20 tal km verder verlaten barakken van een mijn zijn…Daar zouden we kunnen slapen. We besluiten deze weg te nemen. Zal goed doen na al die dagen asfalt bedenkt ik me zo….:-). Niet tegenstaande dat het regent is het begin genieten…wat wil je, berg af…Links en rechts van ons zien we wat machinerie olie uit de grond pompen…Een eigenaardig sfeertje is het wel….Deze machine bulderen de hele dag door om dit begeerd goedje naar de oppervlakte te krijgen…De beloofde 20 km blijken wel iets meer te zijn maar behalve m’n achterwerk is er niets of niemand die hierom maalt…Onze tijdelijke woonplaats is een barak waar in het verleden wat runderen vertoefd hebben. Dit is te zien aan wat ze hebben achtergelaten…Gelukkig voor ons want in deze gedroogde toestand brand dit als geen ander spul….De volgende dagen fietsen we door een gebied waar zogoed als geen mens komt ter uitzondering van een estancia hier en daar. We dalen van de ene canyon en klimmen naar het volgend plateau waar we steeds geconfronteerd  worden met de eindeloosheid van de pamp’s te oosten van ons en na een tijdje de machtige Andes te westen van ons. De enige echte problemen die we hebben is de 2de dag tijdens het doorkruisen van weeral een canyon. Deze bestaat uit een roodachtig modderig goedje…Dit is een echte ellende. Dit blijft tussen onze wielen en spatlappen kleven tot dat alles moddervast zit…Wat een ellende…Bagage afladen, fiets naar de kant slepen, dragen….en met een stokje de prut overal uit peuteren….Matthieu heeft er blijkbaar minder last van dan ik….Vermoed dat het aan m’n type remmen ligt en het achterwiel slot…Maar swat, hier verliezen we toch wel enkele uren mee…Maar wat we daarna krijgen te zien doet alweer al deze ellende snel vergeten…Het plateau dat we nu doorkruisen is schitterend, het lijkt dat we de Andes binnen handbereik hebben en de weg is kaarsrecht en precies zonder einde. We besluiten nogal snel om onze tenten hier op te slaan en de rest voor morgen te laten…Dit is te mooi om over te vlammen….De komende dag zijn we getuigen van een prachtige zonsopgang en vertrekken dan ook goedgemutst terug op pad…We doen over deze stretch zo’n drie en een halve dag, Het blijken een 160 km te zijn vooraleer we terug op de nieuwe R40 komen, van hieruit fietsen we nog een dertig tal snelle km en eindigen in San Carlos…Door een toeval komen we in contact met een vrouw die Engelse les geeft, ze stuurt ons door naar de sporthal. Daar werkt haar man en mogen we gratis slapen…Deze vent stopt ons gelijk ook vol met de heerlijke Argentijnse asado…het vlees is hier heerlijk….Morgen weeral een nieuwe fietsdag..:-)