Een mooie dorpje ergens tussen de fjorden van Chile. We moesten er wel een detour van 25 km enkel voor maken maar het was de moeite waard...Ik had gelezen dat het dorpje zich tegen de bergwand zou bevinden en dat deze allemaal gestut werden door houten palen. Wat we daar zagen was nog meer dan we hadden kunnen inbeelden. Dit vissersdorp strekt zich over enkele honderden meters aan de kust en het kleeft als het ware tegen de bergwand. Beetje boven de kust loopt er een brede loopplank die zich onder de gehele lengte van het dorp bevind....Je hebt toch een goei 30 minuten nodig om van de ene zijde naar de andere zijde van dit dorp te lopen... en dan heb ik het nog niet over de vele zijtakken die naar boven lopen...Maar na 2 dagen heb je dit feest wel gezien hoor. Het spijtige was wel dat Lies, vriendin van Wouter ziek is geworden en dat ze enkele dagen daar gingen blijven zodat ze wat kon uitzieken en terug op krachten komen... 's Nachts voor m'n vertrek heeft het hard geregend en de wind mocht er ook wel wezen....Als dit voor morgen zo zou zijn had ik reeds in m'n warm bed besloten om morgen de zaak opnieuw te kijken. Heb dat dan ook gedaan en ben iets na de middag dan toch op m'n fiets gesprongen...De eerste uren waren er van regen, geen regen, wind, zon...heb zo alles wel gehad...Tot in de vroege avond de zon is beginnen te schijnen zodat ik toch droog kon eindigen...De omgeving was gelijk de andere dagen weer onbeschrijflijk mooi maar toch niet zo eenzaam als ik de 6 tal fietsers mag meetellen die ik ben tegen gekomen. Allen komen van het noorden natuurlijk...En zo nu en dan is er eentje die klaagt dat hij wind op kop heeft... Dat vind ik goei nieuws...De baan gaat sowieso er niet op vooruit, maar daarvoor zitten we natuurlijk op de Carretera Austrial...Maar dat de wind in mijn voordeel gaat spelen maakt me wel gelukkig...Tegen de avond werd het gelijk alle andere dagen tijd om iets om te slapen te zoeken...Ik wist al dat het ergens alleen in de bossen zou worden... Enkel ik moest nog een toegankelijk, vlak en droog plaatsje vinden. En dat is nu net iets wat je hier niet altijd vind. Maar met wat geduld kom je er wel...90 ° naar links en duik dat bos in, zo snel mogelijk uit het zicht (niet dat er hier iemand komt). Maar dat is voor mijn eigen gemoedsrust... Tent opstellen en beginnen te koken... Ben nog maar net geïnstalleerd, zit op m'n gemakje te koken komt daar toch een stier aan! Ja watte! Wat nu...In eerste instantie denk ik om m'n boeltje te pakken want hij lijkt me op de een of andere manier niet goed gezind... Zegt heel veel boe...en op een niet vriendelijke manier (dat is toch mijn interpretatie). Na effe getwijfeld te hebben besluit ik om niet voor die biefsteak te vertrekken...Het bos is immers groot genoeg voor ons beide bedenk ik me...en besluit rustig verder te koken en ondertussen wat stokken te verzamelen waar ik in het slechte geval mee kan gooien (precies of dat zou helpen). Heb op een moment de indruk dat hij zich wat verwijderd en dat stelt me wat gerust...Tot hij wat later toch in mijn richting komt...Verdomme, ik heb geen zin om op te krassen...maar begin toch terug in die richting te denken...En hij blijft slecht gezind klinken...Tot hij plots verdwijnt uit m'n zicht en weg is m'n kwelduivel....Verder m'n pasta gekookt, lekker gegeten. De overschot van de rum opgedronken en ben gerust gaan slapen...(stukken hout heb ik wel naast de tent laten liggen)...'s Morgens wakker geworden zonder stukken...Heb nu spijt dat ik geen foto heb genomen van dat monster...:-)....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten