12 Januari…Goed geslapen in m’n gekraakte pand. Een verlaten hostel ergens in de wildernis. Had deze tip van een Duits koppel gekregen. Nog 30 km vertelde ze me. Je zal zien. De weg begint stevig te klimmen en draait weg van de rivier. Daar is waar je moet zijn. En ja hoor…van Duitse precisie gesproken…ze deden het alweer. Hup m’n hebben en houden over de omheining, ikzelf gezwind erover en de boel snel in m’n tijdelijke woonst. Mooi uit het zicht van eventuele passanten. Gezellig koken, bezoek van 2 kwetterende mussen langs de deur binnen en via een raam terug buiten. Ik vraag me af wie het meest verschoot. De volgende dag een verkwikkend bad in de rivier achter mij (had toch geen pottenkijkers). Vervolgens het ontbijt, koffie, de boel terug over de omheining en om 8 uur was ik weeral aan het bollen. Direct een stevige klim, goed ben ik snel opgewarmd. Een half uur later hoor ik iets wat me niet zo gelukkig maakt. Een stevige ploiiiiing….Het geluid van een springende spaak…herken ik zo….Niet dat dit een ramp is maar wil dit steeds zo snel mogelijk gemaakt hebben. Bij vlakke stuk zet ik m’n fiets dan ook op zijn kop, haal m’n wiel eruit en doe m’n ding. Zie ook dat door het trillen mijn rem een beetje verschoven is en dat deze wat tegen m’n band aansleept. Breng dit gelijk ook in orde. Dit oponthoud heeft me toch meer dan een uur gekost…Maar ja, ik heb tijd dus…De weg slingert door de dalen en het landschap is weeral prachtig. In een groot breed dal zie ik een scenery dat ik nog nergens gezien heb. Een zogoed als opgedroogde rivierbedding met allemaal uitgedroogde boomstammen half vergaan maar toch nog rechtopstaand….Machtig mooi en besluit iets verder hier wat foto’s van te maken. Hier maak ik kennis met een aantal fietsers van allerhande nationaliteiten die door omstandigheden samen zijn geraakt…Lijkt me leuk om een tijdje met zulke bende op te trekken. Maar ja, ze fietsen in de foute richting…:-). Wat info over wat komen zou uitgewisseld en krijg te horen dat ik nog een 35 tal km te doen heb om Villa Cerro Castillo te bereiken. Een makkie krijg ik te horen. En ja hoor, redelijk goede baan, overwegend bergaf of vals plat in mijn voordeel en wind in de rug…dit is zalig. Na een poosje fietsen wil ik terugschakelen en deze weigert. Snel aan de kant wat er mis kan zijn…M’n versnellingsbak zit potvast. En dat in een zware versnelling…Dit is serieus balen en besluit de stukken bergaf en vals plat te fietsen en de hellingen te stappen en tijdens het wandelen te liften…Heb immers nog 30 km te gaan. Wat me opvalt, ik heb het moeilijk om te liften…mijn duim weigert dienst ;-). Stom he? Dus rond 19 arriveer ik dan toch in Castillo en besluit een kamer te huren en van hieruit m’n herstelling te regelen… Heb al via het forum van de wereldfietser.nl geprobeerd maar deze tips hebben me nog geen oplossing geboden. Ben reeds bij een mekanieker geweest (2 vijzen zitten vast) maar deze is pas om 14 u thuis. Ik hoop dat ik m’n Rohloff open krijg en zie wat er met m’n schakelmechanisme aan de hand is. Basic spul kan ik oplossen….Indien erger zal ik meneer Rohloff moeten contacteren…we zullen zien…Waar zit die Duitse precisie nu…?…wordt vervolgd…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten