De eerste 100...

Straal blauwe hemel, geen zuchtje wind, dit is geen Patagonia weer maar hier maal ik niet om. Perfect om te vertrekken dus. Samen met een andere fietser vertrekken we richting noorden. Nog geen half uur later ontmoeten we nog een derde fietser. Luc, tevens een Fransoos. Gepensioneerde trucker die het niet kan laten de weg op te zoeken. Hij houd van de baan verteld hij ons. De auto, vroeger met de truck en nu voor de verandering met de fiets. Vorig jaar is hij naar de Noordkaap gefietst en nu is hij onderweg naar Alaska!! Yep, u leest het goed. Deze knar van 62 jaar gaat effe zuid en noord Amerika doorkruisen…Dit gaat een tijdje duren me dunkt. Luc is niet van de snelste, maar hij heeft tijd… Niet veel later komen we nog Spanjaarden tegen die aan hun laatste dag bezig zijn. Hun trip eindigt Ushuaia. Allee, voor 2 van hun toch. De derde vliegt van hier naar Mexico en wil daar nog wat gaan fietsen…en waarom niet? Onze dag passeert zowat probleemloos…Het is hier ligt glooiend, met uitgestrekte vergezichten waar je enkel maar onder de indruk kan zijn…Het enige ergerlijke is dat de Argentijnen met een rotvaart je passeren, de ene al dichter dan de andere…Maar ze blijven vriendelijk…claxonnerend en met opgestoken hand passeren ze ons… Tegen de avond steekt er een licht briesje op…maar dit is nog niet wat we mogen verwachten de komende weken/ maanden. Aangekomen in Tolhuin krijgen we gratis onderdak in het magazijn van de plaatselijke panaderia. De eigenaar heeft een zwak voor reizigers op de fiets en kan het niet laten deze sukkelaars een bed aan te bieden. Heeft er zelfs een kleine kamer voor ingericht met bijbehorende douche en toilet…Hier ontmoeten we een Française, tevens ook met de fiets. Anders mag je hier niet slapen… Haar plannen zijn doorkruisen van zogoed als volledig Argentienië, Chili en Bolivië en nog effe de Acouncagua beklimmen…Als vrouw wordt ze bijna dagelijks uitgenodigd om toch wel ergens gratis te overnachten….